Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych jest kontynuatorem tradycji wielu pokoleń inżynierów i techników skupionych początkowo w powstałym w 1919 roku Zrzeszeniu Gazowników Polskich. Od tego czasu organizacja obejmowała swym zasięgiem coraz szersze grono specjalistów branży sanitarnej przechodząc liczne przeobrażenia i przyjmując kolejno nazwy: od 1922 roku – Zrzeszenie Gazowników, Wodociągów i Techników Sanitarnych, od 1952 roku – Stowarzyszenie Naukowo-Techniczne Inżynierów i Techników Sanitarnych, Ogrzewnictwa, Gazownictwa i Terenów Zielonych, od 1957 roku – Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych.

Jest to niezależna i dobrowolna organizacja naukowo-techniczna, skupiająca osoby fizyczne i prawne, zainteresowane działalnością zawodową i społeczną w dziedzinach: gazownictwa, wodociągów i kanalizacji, technologii wody i ścieków, ogrzewnictwa, ciepłownictwa, wentylacji i klimatyzacji, oczyszczania miast i osiedli oraz gospodarki odpadami, balneotechniki, pralnictwa, techniki sanitarnej wsi, ochrony wód, powietrza atmosferycznego i powierzchni ziemi, urbanistyki podziemnej i dziedzin pokrewnych.

Cele Stowarzyszenia

Celem Stowarzyszenia jest rozwijanie techniki i myśli technicznej, szerzenie wiedzy i postępu technicznego, podnoszenie kwalifikacji zawodowych swych członków i innych osób, stała troska o przestrzeganie zasad etyki zawodowej. Stowarzyszenie cele realizuje poprzez:

1. Organizowanie kongresów, zjazdów, konferencji, sympozjów, seminariów, wystaw, odczytów oraz wyjazdów studialnych i szkoleniowych.
2. Prowadzenie działalności szkoleniowej.
3. Opiekę nad podnoszeniem kwalifikacji zawodowych swoich członków.
4. Współdziałanie z właściwymi organami w nadawaniu uprawnień zawodowych: budowlanych i energetycznych.
5. Przyznawanie nagród za wybitne osiągnięcia techniczne i organizacyjne.
6. Prowadzenie samopomocy koleżeńskiej.